71. Annet Schaap en Philip Hopman De boom met het oor
Vandaag verschijnt het eerste boek na het driedubbel bekroonde Lampje van Annet Schaap. Verstandig: iets heel anders. Mooi holistisch pleidooi voor luisteren in een drukke wereld, waarin iedereen door elkaar tettert. Schaap is op haar best als ze al die tegenstrijdige stemmen in haar hoofd de vrijheid geeft. ‘Want iedereen heeft een verhaal en oren zijn zeldzaam.’ Philip Hopman zorgt voor zonnige sferen en laat het in een Barcelona-achtige stad spelen. 6+
72. Aaron Reynolds en Phil McAndrew Gaan met die sjamaan
Wat ik jammer vind aan boeken in het genre Leven van een loser is dat boeken die graphic novels genoemd worden en draaien om tekst-beeldintegratie toch een beetje armoedig, zwart-wit op goedkoop papier worden uitgegeven. De in boekvorm uitgegeven strip Hunebed Hannes heeft wel alles wat je wilt: goed getekend, kleuren spatten van de bladzijden en die lekker dik zijn en fijn glazen. En ook nog ontzettend grappig. Denk ik. Want ik heb het boek nog niet teruggekregen van mijn zoon en ik hoor de hele tijd gegrinnik. Zelf ben ik erg dol op de titel. 8+
73. Harm de Jonge De dekseldrager van Heteketel
Een alle kanten op fladderend milieusprookje van Harm de Jonge, die dit jaar zijn tachtigste verjaardag en zijn dertigjarige schrijverscarrière viert. Ruwweg de helft van zijn jeugdromans is realistisch (een hoogtepunt: De vuurbom uit 2011), de ander helft een barokke fantasie-explosie (een hoogtepuntTjibbe Tjabbe's wereldreis uit 2008). De dekseldrager van Heteketel valt duidelijk in die laatste categorie, maar is wel veel somberder van toon dan eerdere, vrolijkere uitbarstingen. Vaak is een zondvloed, diversiteit en kwetsbaarheid van het leven en een dreigende ramp onderwerpen de boeken van de Groninger. Nu is dat wel heel sterk, hoewel het hier en daar met alle verwisselde diersoorten ook bij vlagen heel grappig is. In literair en artistiek opzicht is het een van zijn minder geslaagde boeken. Het verhaal kabbelt wat richtingloos voort, vormgeving (gekleurde hoofdstuktitels in een afgrijselijk lettertype) en illustraties van Herma Starreveld knullig.
Vandaag verschijnt het eerste boek na het driedubbel bekroonde Lampje van Annet Schaap. Verstandig: iets heel anders. Mooi holistisch pleidooi voor luisteren in een drukke wereld, waarin iedereen door elkaar tettert. Schaap is op haar best als ze al die tegenstrijdige stemmen in haar hoofd de vrijheid geeft. ‘Want iedereen heeft een verhaal en oren zijn zeldzaam.’ Philip Hopman zorgt voor zonnige sferen en laat het in een Barcelona-achtige stad spelen. 6+
72. Aaron Reynolds en Phil McAndrew Gaan met die sjamaan
Wat ik jammer vind aan boeken in het genre Leven van een loser is dat boeken die graphic novels genoemd worden en draaien om tekst-beeldintegratie toch een beetje armoedig, zwart-wit op goedkoop papier worden uitgegeven. De in boekvorm uitgegeven strip Hunebed Hannes heeft wel alles wat je wilt: goed getekend, kleuren spatten van de bladzijden en die lekker dik zijn en fijn glazen. En ook nog ontzettend grappig. Denk ik. Want ik heb het boek nog niet teruggekregen van mijn zoon en ik hoor de hele tijd gegrinnik. Zelf ben ik erg dol op de titel. 8+
73. Harm de Jonge De dekseldrager van Heteketel
Een alle kanten op fladderend milieusprookje van Harm de Jonge, die dit jaar zijn tachtigste verjaardag en zijn dertigjarige schrijverscarrière viert. Ruwweg de helft van zijn jeugdromans is realistisch (een hoogtepunt: De vuurbom uit 2011), de ander helft een barokke fantasie-explosie (een hoogtepuntTjibbe Tjabbe's wereldreis uit 2008). De dekseldrager van Heteketel valt duidelijk in die laatste categorie, maar is wel veel somberder van toon dan eerdere, vrolijkere uitbarstingen. Vaak is een zondvloed, diversiteit en kwetsbaarheid van het leven en een dreigende ramp onderwerpen de boeken van de Groninger. Nu is dat wel heel sterk, hoewel het hier en daar met alle verwisselde diersoorten ook bij vlagen heel grappig is. In literair en artistiek opzicht is het een van zijn minder geslaagde boeken. Het verhaal kabbelt wat richtingloos voort, vormgeving (gekleurde hoofdstuktitels in een afgrijselijk lettertype) en illustraties van Herma Starreveld knullig.