Jammer van de sterke illustraties van Erik Kriek, die de beeldtaal van Edvard Munch en die van Vincent van Gogh prachtig laat versmelten met die van hemzelf. De striptekenaar en illustrator is onder meer bekend van het recente, zeer geslaagde Lovecraft-bewerking
Het onzienbare en andere verhalen, waarvan de angstaanjagende sfeer ook een beetje terugkomt in dit prentenboek, dat eindigt met een verwijzing naar Munch's beroemdste schilderij
De schreeuw. Maar had er een goede schrijver opgezet en niet senior educatiemedewerker van het Van Gogh-museum René van Blerk, die er een raar verhaaltje bijschrijft dat nauwelijks meer doet dan vertellen wat we op de illustraties zelf al kunnen zien. Het resultaat is een droom van Munch over de tien jaar oudere Van Gogh, die hij in werkelijkheid nooit ontmoet schijnt te hebben. Tijdens een prachtige dag op het strand schilderen ze allebei iets anders: Van Gogh wat hij ziet, Munch wat hij zag. Als hulpmiddel bij het vak kunstgeschiedenis voor kinderen - met uitgebreide toelichting van een kundig docent - wellicht bruikbaar, maar voor kinderen die bijvoorbeeld niet weten dat de bloot schilderende Munch in werkelijkheid ernstig depressief was, weinig boeiend. Te secundair geworden. Jammer. Smaakt wel naar meer, maar dat komt er niet uit. Leuk ideetje dat weinig kans maakt om verder te komen dan de museumwinkel.
