199. Sjoerd Kuyper en diverse illustratoren Aladdin
![]()
In Istanboel loopt de zestienjarige Aladdin, vaderloos en met zijn arme moeder naar de grote stad getrokken, zich te ergeren aan dikke Amerikaanse toeristen. Hij probeert geen zakken te rollen, zoals zijn moeder hem geleerd heeft, en droomt van de tijd van sultans en sprookjes. In het museum vindt hij een fles. Als hij het stof eraf veegt, komt er een djinn uit die niet alleen wensen uit doet komen, maar ook moppen tapt. Plussen en minnen voor de vormgeving; de net niet vierkante vorm geeft een erg brede bladspiegel en dat leest niet prettig. Prachtig zijn de op Arabisch schrift gebaseerde beginkapitalen. De individuele illustraties zijn van topkwaliteit, maar doordat Aladdin, djinn en prinses er elk hoofdstuk anders uitzien, gaat het verhaal niet leven. Net als bij De schelmenstreken van Reinaert de Vos van Koos Meinderts had het me grappig geleken, als het dan zo nodig een collectief proces moet zijn, ook eens keer schrijvers af te wisselen. 8+
